Έφηβοι και ίντερνετ
Μύθοι και αλήθειες (μέρος Β’)

Γράφαμε στο πρώτο μέρος του θέματος «Έφηβοι και ίντερνετ», την σχεδόν ανεξέλεγκτα τεχνοφοβική άποψη που διατυπώνεται δημοσίως από ταγούς της πολιτικής μας, κυρίως, ζωής.

Μέσα στην εβδομάδα που διανύσαμε, από την ανάρτηση του πρώτου μέρους αυτού του ποστ, διαβάσαμε επιπροσθέτως πολλές απόψεις για το ζήτημα. Βεβαίως μέσα στην μπλογκόσφαιρα τα απανωτά δημοσιεύματα επέκριναν τους επικριτές του διαδικτύου με σφοδρότητα.

Όπως γίνεται συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις η πραγματικότητα βρίσκεται κάπου στη μέση. Διευκρινίσαμε πως οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει εμμονή, ψυχαναγκασμό ή προσκόλληση σε σημείο το άτομο να παραμελεί άλλες βασικές ατομικές ή κοινωνικές του υποχρεώσεις, οδηγεί σε διάγνωση εξάρτησης. Προφανώς η γενίκευση ή οι αοριστίες δεν είναι επιστημονικά παραδεκτές μέθοδοι. Οι έρευνες όμως είναι.

Συνεχίζοντας τη δημοσίευση στοιχείων της έρευνας της Μονάδας Εφηβικής Υγείας της Β’ Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», βλέπουμε ότι το φαινόμενο της εξάρτησης από το διαδίκτυο είναι συχνότερο:
στα αγόρια,

σε μονογονεϊκές ή δυσλειτουργικές οικογένειες,

σε παιδιά με καταθλιπτικό συναίσθημα ή υπερκινητικότητα.

Ως επιβαρυντικοί παράγοντες θεωρούνται:
οι επιπτώσεις των διαζυγίων,

η μοναξιά,

η απουσία επίβλεψης από τους γονείς .
Βεβαίως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να αγνοούμε την εφηβεία ως παράγοντα. Όσο ο έφηβος μεγαλώνει ο πειραματισμός, ο μιμητισμός η περιέργεια, η μη συνειδητοποίηση του κινδύνου και η φυσιολογική αντίδραση σε κάθε καταπίεση γίνονται βασικά χαρακτηριστικά του και το καθιστούν ευάλωτο και ευαίσθητο σε εξαρτήσεις.

Δράσεις – Προτάσεις

Μέσα στο σπίτι

Οι γονείς στην χώρα μας είναι κατά το πλείστον ψηφιακά αναλφάβητοι. Με ψυχραιμία πρέπει να συνειδητοποιήσουν δυο βασικά πράγματα.

• πρώτον ότι δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε το διαδίκτυο, καθώς αποτελεί τμήμα της κουλτούρας των εφήβων και
• δεύτερον καμία απαγόρευση της χρήσης διαδικτύου δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, μιας και ο έφηβος έχει πλέον εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Οι γονείς από μικρή ηλικία πρέπει να βάζουν όρια στα παιδία όχι μόνο στη χρήση του διαδικτύου αλλά για πολλά θέματα. Τα όρια όταν στηρίζονται σε λογική βάση δεν καταπιέζουν τα παιδιά αλλά τα κατευθύνουν με ασφάλεια.

Ο σεβασμός της προσωπικότητας των παιδιών από μικρή ηλικία είναι σημαντικό για την εφαρμογή κανόνων.

Ο υπολογιστής πρέπει να βγει από το παιδικό δωμάτιο ώστε ο γονιός να έχει καλύτερο έλεγχο χρήσης.

Η χρησιμοποίηση ειδικών φίλτρων για τις επιβλαβείς ιστοσελίδες είναι μέτρο που μπορεί να βοηθήσει.

Καλό είναι οι γονείς να αφιερώνουν χρόνο στο διαδίκτυο μαζί με τα παιδιά τους έχοντας πάντα ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας με τα παιδιά.

Στο Σχολείο

Ο ρόλος του σχολείου πρέπει να γίνει πρωταγωνιστικός στο θέμα αυτό με:

Δημιουργία μαθημάτων από τις ηλικίες του δημοτικού, στη χρήση υπολογιστών και στην ασφαλή χρήση του διαδικτύου.
Όπως επίσης η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πάνω σε θέματα διαδικτύου θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση.

Τα στοιχεία και οι προτάσεις βασίζονται στο δημοσίευμα* του γιατρού κ. Γ. Κορμά Επιστημονικού συνεργάτη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας και Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Πρόληψης και Αγωγής Υγείας.

* Το δημοσίευμα αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της DART. Όπου DART είναι η κυβερνητική Ομάδα Δράσης για την Ψηφιακή Ασφάλεια της Ειδικής Γραμματείας Ψηφιακού Σχεδιασμού του Υπ. Οικονομικών.

Έγραψε η Βεατρίκη στις 22:22 Κατηγορία: Έρευνες, Διαδίκτυο, Εξαρτήσεις, Νέοι-Εφηβεία